Ougenblik

Tekst & Meziek: Jules Fransman
Zang: Jules Fransman

Van mien iezig kalde huuëgte keek ik op de wereld oet.
Dao waar ik zoeë ónbereikbaar, ‘k heb ieëwelang genne mins óntmoet.
Maar vanwaege mien niejsgierigheid veel ik van miene piek.
Wis ik vuuël det ‘t heej vuuël baeter bliek.

Aan mien water veul ik det
d’r waat gebeure geit
Maar waat det is det krieg ik mei pas mei as ‘t mich aan de lippe steit.
Heej in mien schölp räört zich waat ik krónkel mich d’r oet.
Zoeë kwaam ik op dien golflingte oet.

Brök:
‘t Begint te dage.
’t Zonleech schient rech in mien gezich.
‘t Duuster van de nach waar zoeëvuuël deeper zónder dich.
Dus woel ik vraoge: Huurs dich neet beej mich?

Refrein:
In ein ougenblik, waort ‘t mich duudelik.
Wao ‘t iers messchien neet zoeë moch zien, Kwaamse doeënderbeej.
In det ougenblik, zoog ik dich pas duudelik.
Wao ‘t iers messchien neet zoeë moch zien
D’n daag is nog altied heej; ik zet nog ein stepke doeënderbeej,
Nae ik loup aan deze kans toch neet veurbeej?!